Tölvuvandamálin eru meyri en almenningur gerir sér grein fyrir.

Tölvuleikjafíkn sífellt algengari.

Gaman væri að sjá rannsókn ef bara væri tekin heimili með leikjatölvur, ekki miðað við heimili sem bara eru með heimilistölvur, hlutfallið er enn harra þá.

 

Í febrúarmánuði árið 2004 voru 86% heimila á Íslandi með tölvu og fjögur af hverjum fimm heimilum gátu tengst interneti. Heimilum sem nota ADSL, SDSL eða annars konar xDSL tengingu fjölgar úr 40% árið 2003 í 54% árið 2004. Fjöldi heimilismanna ræður nokkru um þann tækjabúnað sem til er á heimili.

Þannig voru sjónvörp, farsímar, tölvur og internettengingar sjaldgæfari á einstaklingsheimilum en þar sem voru tveir eða fleiri einstaklingar. Minnst helmingur heimila með börn höfðu leikjatölvu árið 2004 á meðan hlutfall barnlausra heimila með leikjatölvu lá á bilinu 11–34%.

Gaman væri að hafa hér til viðmiðunar nýrri rannsókn (sem er til) en ég hef hana ekki við höndina að svo stöddu.

Ávallt þegar minnst er á tölvuvandamál heimila er um unglinga eða fullorðna að ræða sem er HÚKT á tölvuleikjum sjá fréttir og pistla hér fyrir neðan.

 

Vandamál víðar en margan grunar.

 

"Eins og að vera með sjúkling á heimilinu"

 

Tölvufíkn ungs fólks er áhyggjuefni mjög margra

 

Björn Harðarson, sálfræðingur, nefndi erindi sitt einfaldlega ,,tölvufíkn”.

 

SigfúsSig.