Nú gleðjast landsmenn, og ég tala nú ekki um...

Föstudagur, 27. apríl 2007

Nú gleðjast landsmenn, og ég tala nú ekki um náttúrverndarsinnar.

Það er yndislega gaman að fylgjast með þessum skepnum og hef ég gert mikið af því undanfarin 35 ár eða svo, gallinn er bara sá að ef maður var að stunda sjómennskuna á minni bátum, það er að segja ábátum sem voru að sækja á svokölluð heima mið þá var alveg eins gott að sitja heima, því fiskur hvarf af öllum blettum sem maður var að leggja net eða línu.

Eftir að hvalir, sem í þá daga voru ekki eins mikið af vill ég meina, voru við land eða inn á fjörðum gat maður hiklaust bókað að síli, loðna og álíka fæða hyrfi á örfáum dögum, ekki veit ég hvað varð um þorskinn og ýsuna við þessar hvala heimsóknir, en eitt er víst að sílið og loðnuna át hvalurinn upp til agna.

Ég eins og svo margir hafa margoft fengið hvali í veiðarfæri og það er alveg hægt að sjá þar í hverju hvalurinn hefur verið hverju sinni.

Þetta eru fallegar skepnur og synd að það sé barátta vegna of lítils framboðs af fiski milli td. sjómannsins, fuglalífsins og hvalsins um fiskinn við íslands strendur.

Mynd